《东坡八首(并叙)》拼音版

宋代苏轼

dōngshǒubìng--shì

zhìhuángzhōuèrniánkùnkuìrénzhèngqīngāishíwèijùnzhōngqǐngyíngshùshí使shǐgōnggēngzhōng

jiǔhuāngwèizhīchǎngérsuìyòuhànkěnzhīláojīndàijǐn

shìlěiértànnǎizuòshìshīmǐnqínshùláisuìzhīwàngláoyān

fèilěiréntuíyuánmǎnpénghāo

shuínéngjuānjīnsuìwǎnchángláo

yǒuréntiānqióngsuǒtáo

duānláishísuìhàngāo

cǎozhōngguācùnmáokuìyānshìlěitànlǐnshígāo

huāngtiánsuīlàngmǎnggāoyǒushì

xiàzhǒngjīngdōngyuánshízǎo

jiāngnányǒushǔshìsāngguǒ

hǎozhúnánzāidànkǒngbiānhéng

réngbojiāchùguīānshì

jiātóngshāocǎozǒubàoànjǐngchū

bǎowèigǎnpiáoyǐn

yǒuwēiquánláicóngyuǎnlǐngbèi

穿chuānchéngguòluòliúèzhuàngpéngài

wèishìbēishíxiāhuì

suìhànquánjiépíngniánkuài

zuónánshānyúndàowài

xuànránxúnzhīhuānghuì

qínyǒu宿gēncùnjiēzài

xuěshídòngchūnjiūxíngkuài

shǔrénguìqínkuàijiūròuzuòzhī

zhǒngdàoqīngmíngqiánshìnéngshù

máokōngànchūnzhēnshuǐwénhǎo

shǔrénwèimáo

dàochūshēngshínóngxiāngdàozhēnchū

fēnyāngchūxiàjiànfēng

yuèmíngkànshàngzhūchuí

qiūláishuāngsuìzhòngdiāndàoxiāngchēngzhǔ

dànwénlǒngjiānzhàměngfēng

shǔzhōngdàoshúshízhàměngqúnfēitiánjiānxiǎohuángzhuàngérhàidào

xīnchōng便biànzèngzhàokuāng

jiǔshíguāncānghóngděng

xíngdāngzhīwèikǒu

liángnóngxìngshíniánhuāng

sāngzhèwèichéngmàishùwàng

tóuzhǒngwèiyuèkuàicāngcāng

nónggàoyán使shǐmiáochāng

jūnbǐngěryàozòngniúyáng

zàibàixièyánbǎogǎnwàng

zhǒngzǎozhǒngsōngzhuó

shìzàishíniánwàiquè

shíniándàoqiānzàifēngbáo

jiùwénhéngxué

yǒutóngshělángguānzàiqiányuè

gōng

sāncùngānzhàozuòguāngzhuōluò

bǎizāitǎngzhìdāngchūnbīng

xiǎngjiànzhújiānqīnghuángchuíjiǎo

pānzijiǔdiàojiǔjiāngnáncūn

guōshēngběnjiāngzhǒngmàiyào西shìyuán

shēnghǎoshìkǒngshìsūn

jiāyǒushízhúshíkòumén

qióngjiāojiùjuésānzijiàncún

cóngdōngláoxiǎngtóngcān

liánshíshìzhūruǎnlùn

shībozixiàhǎijiēkūn

shēngběnqióngshìcóngèrshínián

wàngguìqiúfēnmǎishānqián

jīnfǎnlèishēngjiègēngchuòtián

guāmáoguībèishàngshíchéngzhān

liánshēngchīzhìjīnkuāxián

zhòngxiàozhōnghuǐshīdānghuòqiān

苏轼简介

唐代·苏轼的简介

苏轼

苏轼(1037-1101),北宋文学家、书画家、美食家。字子瞻,号东坡居士。汉族,四川人,葬于颍昌(今河南省平顶山市郏县)。一生仕途坎坷,学识渊博,天资极高,诗文书画皆精。其文汪洋恣肆,明白畅达,与欧阳修并称欧苏,为“唐宋八大家”之一;诗清新豪健,善用夸张、比喻,艺术表现独具风格,与黄庭坚并称苏黄;词开豪放一派,对后世有巨大影响,与辛弃疾并称苏辛;书法擅长行书、楷书,能自创新意,用笔丰腴跌宕,有天真烂漫之趣,与黄庭坚、米芾、蔡襄并称宋四家;画学文同,论画主张神似,提倡“士人画”。著有《苏东坡全集》和《东坡乐府》等。

...〔 ► 苏轼的诗(2851篇)