拼音bái bān
注音ㄅㄞˊ ㄅㄢ
白斑
词语解释
白斑[ bái bān ]
⒈ 白色的斑点或花纹。
引证解释
⒈ 白色的斑点或花纹。
引宋 范成大 《桂海虞衡志·志香》：“槎牙轻鬆，色褐黑而有白斑点点，如鷓鴣臆上毛。气尤清婉似莲花。”
宋 范成大 《桂海虞衡志·志兽》：“花羊，南中无白羊。多黄褐白斑如黄牛。又有一种深褐黑脊白斑全似鹿。”
《新民晚报》1983.12.7：“眼科医生为这些角膜白斑患者配上了‘美容接触镜’。”
国语辞典
白斑[ bái bān ]
⒈ 病名。一种原发性后天局部色素脱失的皮肤病。由于人体内生长黑色素作用受阻，而呈现于皮肤。可发生于任何部位，大小不等，呈乳白色，周围色素较深。无痒痛感，发展多缓慢，目前仍无有效治疗方法。
德语weiße Flecken, weiße Punkte
分字解释
※ "白斑"的意思解释、白斑是什么意思由太极之巅国学网汉语词典查词提供。
相关词语
- bái yī shì白衣士
- duì bái对白
- bái jiǔ白酒
- bái gān ér白干儿
- bái chī白痴
- hēi bái黑白
- bái yì guān白衣冠
- shí lǐ bái时里白
- biǎo bái表白
- bái hǔ白虎
- bái jīn白金
- bái shí白食
- bái fà cāng cāng白发苍苍
- bái mín guó白民国
- bái yī rén白衣人
- bái sè huā白色花
- bái yī dào白衣道
- bái yī huì白衣会
- bái yī xiāng白衣相
- bái tiān白天
- bái shēn rén白身人
- bái bái白白
- bái yī白衣
- bái tǔ fěn白土粉
- bái diào tóng xīn白藋同心
- bái máng máng白茫茫
- bái cǎo huáng yún白草黄云
- guāng bān光斑
- bái yī jiǔ白衣酒
- bái dǎ白打
- bái qián白干
- bái mù ěr白木耳